Chore serce u psa

Choroby serca u psów są poważnym problemem, który często pozostaje niewykryty w początkowych stadiach. Kaszel, zadyszka, zmęczenie czy utrata przytomności, pojawiają się dopiero na zaawansowanym etapie choroby. Niewydolność serca może wynikać z chorób zastawek, kardiomiopatii czy nowotworów. Regularne kontrole weterynaryjne, odpowiednia dieta i leki mogą znacznie poprawić jakość życia psa. Warto zapewnić psu umiarkowaną aktywność fizyczną, unikać nadwagi i przestrzegać zaleceń dotyczących leków.

Choroba serca u psów to poważna diagnoza, bo większość dolegliwości wywołujących powiększenie serca lub jego arytmię może szybko doprowadzić do śmierci czworonoga. Problem komplikuje również fakt, że wykrycie przewlekłej choroby serca u psa nie jest łatwe, bo chory organ nie daje specyficznych objawów. Jakie choroby serca u psa są możliwe i jakie rokowania ma pies chory na serce, dowiesz się w naszym poradniku.


Choroby serca u psa są najczęściej nieodkryte

Problemy z sercem u psa nie są rzadkie. Szacuje się, że około 10 procent czworonogów cierpi na niewydolność lub inną chorobę serca. Na przypadłości kardiologiczne weterynarze natrafiają najczęściej zupełnie przypadkowo, bo objawy – zwłaszcza w początkowym stadium – nie są specyficzne i pozostają zwykle w przyczajeniu. Jednoznaczne symptomy niewydolności serca pojawiają zazwyczaj dopiero wtedy, gdy choroba jest już zaawansowana. Ale większość problemów sercowych nie oznacza dla naszych pupili wyroku śmierci, lecz nieco inne tempo życia i konieczność stałego przyjmowanie leków.
Jak działa psie serce? Serce psa składa się z dwóch części rozdzielonych ścianą mięśniową (przegrodą). Po każdej stronie znajduje się jedna komora oraz przedsionek, oddzielone od siebie zastawką przedsionkowo-komorową (po lewej stronie zastawka mitralna, po prawej zastawka trójdzielna). Zapobiegają one przepływowi krwi w niewłaściwym kierunku. Prawa część serca pompuje krew do płuc, gdzie zostaje wzbogacona tlenem. Stamtąd krew dostaje się do lewej strony serca, które pompuje ją do wszystkich narządów ciała przez naczynia krwionośne zwane tętnicami. Krew płynie najpierw do aorty, która jest największą tętnica, a stamtąd do mniejszych tętnic, które unaczyniają wszystkie narządy i tkanki ciała. Zużyta, uboga w tlen krew wraca żyłami z wszystkich narządów ciała do prawej części serca i cykl zaczyna się od nowa.

Bez serca nie sposób

Psie serce to centrala dowodzenia, bez której żyć się nie da, bo to organ, który zasila całe ciało. Pompuje krew bogatą w tlen i składniki odżywcze poprzez kanały naczyń krwionośnych do wszystkich narządów i odprowadza produkty przemiany materii i dwutlenek węgla. Jeśli serce jest chore, nie może podołać temu ważnemu dla życia zadaniu i z czasem dochodzi do przewlekłej dysfunkcji mięśnia sercowego. Wszystkie psie choroby kardiologiczne mają bowiem jeden wspólny mianownik: niezależnie od przyczyny sercowej dolegliwości chore psy cierpią na niewydolność serca.
Co oznacza niewydolność serca u psa? Niewydolnością serca u psa fachowcy określają osłabienie tego organu, który nie jest w stanie pompować wystarczającej ilości krwi niezbędnej do odpowiedniego natlenienia tkanek organizmu.

Przyczyny niewydolności serca u psa

Niewydolność serca u psa to częsta choroba serca u czworonogów w starszym wieku. Rozwija się w konsekwencji przewlekłej zwyrodnieniowej choroby zastawek lub kardiomiopatii rozstrzeniowej. W jej przebiegu dochodzi do zastoju krwi w żyłach krążenia ogólnego lub płucnych, co z kolei powoduje niedotlenienie narządów wewnętrznych. Przy zaawansowanej niewydolności lewokomorowej dochodzi do obrzęku płuc, co objawia się kaszlem, atakami duszności lub krótkotrwałą utratą przytomności, bo mózg wciąż jest pozbawiony tlenu. Z kolei prawokomorowa niewydolność serca u psa może się wiązać się z gromadzeniem się płynu w jamie brzusznej, powiększeniem wątroby i rozwojem niewydolności nerek.


Problemy z sercem u psa przychodzą niepostrzeżenie

Pierwsze nieśmiale objawy problemów sercowych u psa są tak subtelne i niespecyficzne, że w większości przypadków zostają niedostrzeżone. W ten sposób choroba może rozwijać się w zaciszu, bo serce posiada zdolność początkowego rekompensowania obniżonej sprawności – do pierwszego wyczerpania. Mechanizmy kompensacyjne dodatkowo nadwyrężają i tak już osłabione serce, w wyniku czego pogorszenie jego stanu prowadzi do pierwszych zauważalnych symptomów.

Objawy chorego serca u psa

Pies chory na serce ma obniżoną sprawność fizyczną, a już przy niewielkim wysiłku często kaszle lub nienaturalnie szybko oddycha. W poważniejszych przypadkach może dojść do zadyszki, duszności lub utraty przytomności. Także sine błony śluzowe czy gromadzenie się płynów w jamach ciała mogą świadczyć o niewydolności serca. Kiedy takie niepokojące objawy się pojawią, a zmiany w zachowaniu psa są wyraźnie zauważalne, choroba jest już zwykle dość zaawansowana.

Objawy choroby serca u psa:

  • zadyszka już przy niewielkim wysiłku fizycznym
  • niska wytrzymałość: spowolnione ruchy i częste przystawanie
  • brak apetytu, spadek wagi
  • kaszel bez wyraźnego powodu, najczęściej w nocy lub w przypadku ekscytacji czy zdenerwowania
  • zmęczenie i apatia
  • brak ochoty na spacery i ruch
 

Uwaga! Te objawy świadczą o poważnej chorobie serca:

  • sinica (cyjanoza): sine zabarwienie błon śluzowych w pysku lub języka
  • problemy z oddychaniem i uniesiona do góry głowa
  • utrata przytomności, często tylko na kilka sekund
  • zasłabnięcia
  • obrzęki: brzuch lub płuca wypełnione płynem
  • szmery w sercu, ledwo słyszalne bicie serca, slaby puls
  • przyspieszone lub spowolnione bicie serca (bradykardia, tachykardia)
  • zaburzenie rytmu serca

Rudy pies w biegu
Pościgi, skoki i intensywny wysiłek fizyczny nie służą psom chorym na serce.

Kaszel sercowy u psa

Kaszel sercowy u psa pojawia się zwykle dopiero na zaawansowanym etapie choroby serca i jest najczęściej spowodowany niewydolnością lewej komory. Może mieć jednak również inne przyczyny, na przykład uszkodzoną zastawkę. Odruch kaszlu wywołuje zwykle krew, która zbiera się w lewej komorze, bo osłabione serce nie jest w stanie wypompować jej do krwiobiegu. Krew spiętrza się od lewego przedsionka aż po naczynia krwionośne w płucach – dlatego potocznie przypadłość ta bywa nazywana „wodą w płucach”. Przez odkaszlanie organizm psa próbuje się pozbyć zalegającego w płucach płynu. Kaszel może pojawiać się także na skutek powiększonego lewego przedsionka serca, który z powodu nagromadzonej w nim krwi uciska na oskrzela.

Czarny pies z otwartym pyskiem
Kaszel sercowy pojawia się, gdy pies próbuje pozbyć się zalegającego w płucach płynu.


Jak rozpoznać chorobę serca u psa?

Dzięki współczesnej diagnostyce wykrycie choroby serca u psów możliwe jest nawet we wczesnym stadium, jeszcze zanim pojawią się zauważalne objawy i widoczne dolegliwości. Dlatego warto jest raz w roku poddawać psa kontroli stanu zdrowia, podczas której weterynarz osłucha serce i płuca psa i w razie podejrzeń zleci dalsze badania lub przeprowadzi je samodzielnie. W celu jednoznacznej diagnozy niezbędny jest sprzęt diagnostyczny taki jak RTG, USG czy EKG.


Na jakie choroby serca zapadają psy?

Problemy z sercem u psa mogą być uwarunkowane genetycznie lub nabyte. W większości przypadków choroby serca u psów są nabyte.

Należą do nich:

  • Endokardioza mitralna: choroba zwyrodnieniowa zastawek
  • Kardiomiopatia rozstrzeniowa (DCM): poszerzenie przedsionków i komór oraz obniżenie funkcji skurczowej komór serca
  • Wysiękowe zapalenie osierdzia: nagromadzenie dużej ilości płynu w worku osierdziowym
  • Guz serca: łagodny lub złośliwy nowotwór



Do dziedzicznych chorób serca u psa zaliczamy:

  • Kardiomiopatia przerostowa: przerost mięśnia sercowego ze zwężeniem drogi odpływu lewej komory.
  • częściowe zrośnięcie płatków zastawki lub wykształcenie przepony z centralnie umieszczonym otworem.
  • Ubytek przegrody międzyprzedsionkowej: brak fragmentu ściany oddzielającej przedsionki.
  • (ang. patent ductus arteriosus, PDA): istniejące prenatalnie połączenie naczyniowe między tętnicą płucną i aortą nie zamyka się samoczynnie po urodzeniu.
  • Niedomykalność zastawki trójdzielnej: Cofanie się krwi z prawej komory do prawego przedsionka na skutek nieszczelności zastawki dzielącej je od siebie.

Ciekawostka Choroba wrodzona nie oznacza automatycznie dziedziczonej genetycznie. Również negatywny wpływ środowiska, toksyny, niedożywienie lub choroby matki, a także niektóre leki mogą w czasie ciąży powodować zaburzenia lub wady rozwojowe płodu. Tylko jeśli wady serca są poważne, jest szansa zauważyć je u szczenięcia zaraz po urodzeniu. Zwykle maluchy rozwijają się normalnie i bez żadnych nieprawidłowości.

Choroby serca psów są najczęściej nabyte

85 procent chorób serca u psów to dolegliwości nabyte. Oprócz nieodkrytych powodów problemów sercowych w rachubę wchodzą zachorowania o podłożu metabolicznym, karcinogennym, toksycznym i infekcyjnym. Przyczyny czysto genetyczne są dużo rzadsze. Jedna trzecia chorych na serce psów cierpi na endokardiozę mitralną i wynikającą z niej niewydolność zastawek przedsionkowo-komorowych. To największa grupa „sercowców”. Druga co do częstości choroba serca u psów to kardiomiopatia rozstrzeniowa.

Predyspozycje rasowe

Choroby serca o podłożu toksyczno-infekcyjnym lub genetycznym dotykają niektóre rasy częściej niż inne. Dlatego odpowiedzialni hodowcy rutynowo przeprowadzają screening kardiologiczny swoich szczeniąt. Dobrą okazją do takiego badania jest pierwsze szczepienie. Pogłębiona diagnostyka zaburzeń rytmu serca u psa jest ważna nie tylko dlatego, aby chore osobniki wykluczyć z hodowli, ale także po to, aby odpowiednio wcześnie wszcząć właściwą terapię. Olbrzymia potrzeba ruchu u psich szkrabów może w przypadku poważnych chorób serca prowadzić nawet do śmierci.

Choroba zwyrodnieniowa zastawek u mniejszych i starszych psów

Psy mniejszych rozmiarów żyją przeciętnie dłużej niż ich więksi pobratymcy. Ta ogólna zasada nie dotyczy jednak częstotliwości występowania konkretnych chorób sercowych. Serca małych psów są bowiem częściej dotknięte niewydolnością zastawek niż organy czworonogów większego kalibru. Również starsze psy cierpią często na chorobę zwyrodnieniową zastawek: ponad 75 procent osobników starszych semestrów jest dotknięta tą przypadłością, która objawia się jednak z rożną intensywnością. Zmiany zwyrodnieniowe na zastawkach przedsionkowo-komorowych w mięśniu sercowym powodują pogrubienie płatków, a w konsekwencji ich niedomykalność. Nieszczelna zastawka powoduje, że krew cofa się z komory do przedsionka. W dalszym przebiegu choroby dochodzi do powiększenia przedsionka i zastawki.

Rasy częściej dotknięte chorobą zwyrodnieniową zastawek to:

  1. Yorkshire Terrier
  2. Jamnik
  3. Pudel miniaturowy
  4. Sznaucer miniaturowy

Osłabienie mięśnia sercowego u dużych i młodszych psów

U dużych ras dochodzi częściej do problemów z samym mięśniem sercowym, a dolegliwość ta dotyczy głównie młodsze psy, a nie seniorów. W przypadku kardiomiopatii przerostowej ściana serca staje się cieńsza i słabsza, co obniża sprawność organu jako pompy ssąco-tłoczącej. Prowadzi to do rozszerzenie przede wszystkim lewej komory. Psy dotknięte ta przypadłością cierpią na zaburzenia rytmu serca i objawy osłabienia mięśnia sercowego. Również nagly zgon sercowy nie jest wykluczony.

Te rasy dotknięte są osłabieniem mięśnia sercowego najczęściej:

  1. Dog niemiecki
  2. Nowofundlandczyk
  3. Doberman
  4. Bokser
  5. Bernardyn
  6. Cavalier King Charles Spaniel
  7. Irlandzki wilczarz
  8. Rottweiler
  9. Owczarki niemieckie
  10. Leonberger
  11. Seter
  12. Chart afgański
  13. Duże mieszańce
 


Czynniki ryzyka chorób serca u psów

W odróżnieniu od ludzi to nie niekorzystne warunki życiowe są główną przyczyną psich problemów sercowych. Niezdrowy tryb życia – jak na przykład brak ruchu lub nadwaga, które w medycynie ludzkiej wymieniane są najczęściej – u psów wydają się odgrywać tylko podrzędną rolę. Nie ulega jednak wątpliwości, że otyłość może na choroby serca również u psa wpływać niekorzystnie. Optymalna waga ciała redukuje zazwyczaj ryzyko wielu związanych z wiekiem chorób.

Najczęściej występujące czynniki ryzyka chorób serca u psów to:

  • zaawansowany wiek
  • predyspozycje rasowe
  • błędy żywieniowe
  • choroba nerek
  • infekcje bakteryjne
  • nadwaga


Ciekawostka Psy nie mogą dostać zawału serca, bo ich dieta sprawia, że nie są podatne na miażdżycę, czyli stwardnienie tętnic. Jeśli dojdzie do niespodziewanej śmierci psa, przyczyną zgonu jest zwykle patologiczny przerost mięśnia sercowego, czyli kardiomiopatia przerostowa.

Jak się ma serce do nerek?

Funkcje serca i nerek stoją w ścisłej zależności i wpływają na siebie wzajemnie. Jeśli jeden z tych organów choruje, skutkuje to często pogorszeniem sprawności drugiego. W przypadku, gdy serce nie jest w stanie pompować wystarczającej ilości krwi do krwioobiegu, nerkom zaczyna brakować tlenu, a to może na dłuższą metę prowadzić do ich niedoczynności. Z kolei przewlekła choroba nerek podwyższa ryzyko chorób sercowo-naczyniowych, bo nerki tracą umiejętność filtrowania krwi, odtruwania organizmu i regulacji poziomu płynów w organizmie. W ten sposób osłabienie wydajności nerek może prowokować nie tylko niepożądane objawy, ale również pogorszyć niewydajność serca. Tę ścisłą interakcję można jednak wykorzystać terapeutycznie, odciążając serce poprzez nerki. Do akcji wkraczają wtedy leki moczopędne oraz inhibitory ACE.

Warto wiedzieć Jeśli choroba serca szkodzi nerkom, fachowcy mówią o zespole sercowo-nerkowym (ang. cardio-renal syndrome, CRS). Jeśli jednak to dolegliwość nerek negatywnie wpływa na serce, mowa o zespole nerkowo-sercowym (ang. reno-cardiac syndrome, RCS).

Leki na serce dla psa

To, co znamy nierzadko z dnia powszedniego własnych dziadków, funkcjonuje u psów bardzo podobnie: codziennie zażywana tabletka na serce. Głównym celem leczenia niewydolności serca u psów jest odciążenie serca, a chory pies będzie je musiał brać przez resztę swojego życia. Odpowiednio wcześnie podane lekarstwa opóźniają oznaki zmęczenia organu nawet o 15 miesięcy. Pigułki chorego serca co prawda nie uleczą, ale zapewniają dotkniętym niedoczynnością serca, zwykle już starszym psom, dłuższe życie bez męczących symptomów. Bezwzględne przestrzeganie zaleconych dawek i pór podawania lekarstw są tu decydujące. Ważne są także regularne kontrole stanu zdrowia psa, aby w razie potrzeby dostosować medykamentację.

Jakie leki?

Na chore serce u psa stosuje się zwykle – dopasowane do stanu zwierzęcia – następujące lekarstwa:

  • Inhibitory ACE, stosowane w leczeniu zastoinowej niewydolności serca i nadciśnienia. ACEI rozszerzają naczynia krwionośne, co odciąża pracę serca. Należą do nich benazepryl i imidapryl.
  • Diuretykito leki stymulujące nerki do wydalania większej ilości moczu i obniżające ciśnienie krwi. Pozbycie się wody oraz elektrolitów takich jak sód, potas, wapń i innych reguluje pracę organizmu, funkcjonującego nieprawidłowo w związku z nadmiernym stężeniem tych substancji.
  • Digoksyna przepisywana psim pacjentom z zaburzoną pracą mięśnia sercowego i ostrej niewydolności, zwiększa kurczliwość serca i wspomaga wchłanianie wapnia.
  • Beta-adrenolityki (beta-blokery) hamują działanie „hormonu stresu”, czyli adrenaliny oraz noradrenaliny, obniżając w ten sposób spoczynkowe tętno i ciśnienie tętnicze krwi.



Niedobór tauryny jako możliwa przyczyna chorob sercowych

O taurynie i jej znaczeniu dla organizmu słyszeli przede wszystkim właściciele kotów. To aminokwas potrzebny do przemiany materii i trawienia oraz regulujący płodność kotek. Ponieważ jest wytwarzany tylko w niewystarczającej ilości przez wątrobę, musi zostać przyjmowany wraz z pożywieniem. W przeciwieństwie do kotów psy są niezależne od zewnętrznych źródeł tauryny, bo ich organizmy samoistnie wytwarzają wystarczające jej ilości. Przynajmniej w teorii, bo niedobór tej substancji okazuje się być również wśród psów dość rozpowszechniony i w środowisku weterynaryjnym jest uważany za czynnik ryzyka dla chorób sercowych. Badania kliniczne, przeprowadzone na nowofundlandczykach, amerykańskich cocker spanielach i golden retrieverach wykazały jednoznaczną zależność pomiędzy występowaniem kardiomiopatii przerostowej a niedoborem tauryny we krwi. Przyczyną takich braków - obok predyspozycji rasowych - mogą być także czynniki żywieniowe. W analizach problematyczne okazały się między innymi karmy oparte na ziarnach soi oraz te o wyższej zawartości mączki mięsnej pozyskiwanej z jagniąt.

Przeciwutleniacze i karnityna

Według ostatnich badań psy z chorobami serca wykazują oznaki zwiększonego stresu oksydacyjnego – czyli zbyt dużej zawartości wolnych rodników w organiźmie. U takich pacjentów zaleca się dlatego podawanie witaminy E i selenu ze względu na ich właściwości przeciwutleniające. Dodatkowo można podawać także L-karnitynę, występującą naturalnie w dużych ilościach w mięśniu sercowym i mięśniach szkieletowych. Podawanie tej witaminopodobnej substancji w dużych dawkach dało dobre rezultaty zwłaszcza u większych ras psów, takich jak boksery czy dobermany, cierpiących na deficyt mięśnia sercowego. Wysoką zawartość karnityny mają między innymi mięso i wątroba, a także mączka z krwi. Ponieważ wchłanianie zwrotne karnityny przez nerki jest u psów dość niskie, do jej niedoboru może dochodzić w przypadku zaburzeń metabolicznych lub niewystarczającej ilości karnityny w diecie. Podawanie L-karnityny nie powoduje praktycznie żadnych skutków ubocznych, poza biegunką w przypadku jej nadmiaru. Dlatego można podawać tę substancję już przy podejrzeniu niedoboru. Jeśli podejrzenie się sprawdzi, pozytywne skutki suplementacji u psich pacjentów można zaobserwować w ciągu trzech miesięcy: zwierzęta wykazują wzmożony apetyt i zwiększoną aktywność.

Dieta dobra dla serca

Choroba serca u psa nie da się wyleczyć, ale możesz zwierzęciu stworzyć optymalne warunki, podwyższające jego jakość życia. Oprócz odpowiednich leków dużą rolę odgrywa lekkostrawna, biologicznie wartościowa dieta o wysokiej gęstości energetycznej, zawierająca odpowiednie ilości białka. Jeśli występują obrzęki, powinieneś wybrać żywność o obniżonej zawartości sodu, ponieważ pacjenci z chorobami serca tracą zdolność tolerowania pokarmów bogatych w sód. Zalecane jest podawanie tauryny i L-karnityny, które wspomagają pracę mięśnia sercowego. Zdecydowanie należy unikać nadwagi, dlatego bądź ostrożny z dodatkowymi przekąskami. Aby zmniejszyć obciążenie serca, najlepiej podzielić dzienną porcję pożywienia na kilka posiłków dziennie.
Ważne! Zanim zechcesz poprawić jakość życia swojego czworonoga poprzez specjalną dietę, omow to najpierw z lekarzem weterynarii, który najpierw musi najpierw postawić diagnozę.
 

Karma dla sercowców

Jeśli serce Twojego ukochanego psa szwankuje, to naturalne, że się martwisz. Możesz pomóc swojemu zwierzakowi poczuć się lepiej, stosując odpowiednią karmę. Eksperci ds. żywienia w firmie Josera opracowali specjalną karmę dla psów z niewydolnością serca. Jest ona częścią linii Help, adresowaną do zwierząt z określonymi schorzeniami. Josera Help Heart to dietetyczna karma pełnoporcjowa dla dorosłych psów, wspomagająca pracę mięśnia sercowego w przewlekłej niewydolności serca. Dzieki obniżonej zawartości sodu odciąża organ, a jego funkcje wspomaga dzięki witaminom E i C oraz taurynie i L-karnitynie. Kompleks fitogenów zawiera rozmaryn, tradycyjnie stosowany w medycynie ludowej w celu wspomagania serca i krążenia. Olej z łososia dostarcza natomiast ważnych kwasów tłuszczowych omega-3, działających przeciwzapalnie.

Dobra rada Zwróć uwagę na zawartość soli w pożywieniu Twojego pupila i koniecznie unikaj podawania mu solonych resztek ze stołu. Sól kuchenna wiąże wodę w organiźmie, a to dodatkowo obciąża i tak już oslabione serce.



Psi sercowiec a ograniczenie ruchu

Ruch jest bardzo ważny również u psa chorego na serce, dlatego nie unikaj aktywności fizycznej. Musisz jednak zmienić kilka zasad: Wasze spacery muszą stać się krótsze, ale za to częstsze. Zamiast długich, wyczerpujących wędrówek i szybkich, stresujących rund wokół bloku pod presją czasu, wychodź z psem cztery razy dziennie po pół godziny na spokojne spacery. Twój pies powinien poruszać się regularnie, równomiernie i zgodnie ze stopniem zaawansowania choroby – tak, aby jego serce dotrzymywało mu kroku. Zdecydowanie należy unikać ekstremalnego wysiłku fizycznego. W gorące letnie dni należy chodzić na spacery w chłodnych godzinach porannych i wieczornych, bo wysokie temperatury i ekstremalna wilgotność szczególnie obciążają serce.
Pies na smyczy spacerujący ze swoją opiekunką
Spokojne spacery i krótsze, ale częstsze rundy są dla psich sercowców najlepsze.


Aktywność fizyczna przy chorym sercu

U psa z niewydolnością serca odpowiednia aktywność fizyczna jest bardzo ważna – po pierwsze równomierny ruch wzmacnia mięsień sercowy, a po drugie zapobiega nadwadze. Najlepiej sprawdzają się zajęcia umiarkowanie obciążające, takie jak pływanie czy trening posłuszeństwa. Niewskazana jest krótka, intensywna aktywność, jak gonitwy za piłką czy skoki za frisbee. Regularne kontrole stanu zdrowia Systematyczne wizyty u weterynarza to dla właścicieli czworonożnych sercowców obowiązek, bo tylko tak możesz stwierdzić postepowanie choroby i odpowiednio zareagować. Dobrze jest także regularnie mierzyć częstość oddechu spoczynkowego psa. Oddechy – czyli unoszenie się i opadanie klatki piersiowej – najlepiej liczyć w ciągu minuty, najłatwiej wtedy, kiedy pies śpi. Częstotliwość oddechów spoczynkowych nie powinna przekraczać 30 na minutę. Jeśli zauważysz wzrost, może to być oznaką początku obrzęku płuc. Badania wykazały, że regularny pomiar częstości oddechów spoczynkowych przez właściciela zwierzęcia jest doskonałym systemem wczesnego ostrzegania o obrzęku
Zapamiętaj! Optymalna częstotliwość oddechów spoczynkowych (unoszenie się i opadanie klatki piersiowej) wynosi maksymalnie 30 na minutę.

Chore serce u psa: rokowania

Problemy z sercem u psa są zawsze indywidualne, a prognoza zależy od zaawansowania choroby, od stopnia upośledzenia czynności organu, obecności powikłań czy też od rasy psa, ale także od zaangażowania opiekuna w leczenie pupila. Endokardioza mitralna rozwija się zwykle powoli i niezauważalnie przez kilka lat, a pies nie wykazuje początkowo żadnych niepokojących objawów. W momencie, kiedy dochodzi do dekompensacji, czyli załamania prawidłowego funkcjonowania w wyniku przeciążenia, wywołanego trwałym kompensowaniem chorego organu, rokowania są dużo gorsze. Również kardiomiopatia przerostowa odkryta na późnym etapie rozwoju schorzenia nie rokuje dobrze, jeśli uleczalna przyczyna nie zostanie znaleziona. Średni czas przeżycia psów z niewydolnością serca wynosi 9 miesięcy, choć niektóre psy mogą żyć nawet ponad 3 lata.



Podsumowanie

Choroby serca psów są podstępne, bo powstają zwykle w ukryciu i długo przebiegają bezobjawowo. Regularne badania profilaktyczne – zwłaszcza u starszych psów oraz u ras genetycznie niewydolnością serca obciążonych, pozwolą zawczasu odkryć problemy sercowe i wszcząć odpowiednia terapie.

Choroby serca u psa – pytania i odpowiedzi

1. Jakie są najczęstsze objawy chorób serca u psa?

Najczęstsze objawy to kaszel, zadyszka, zmęczenie, niska wytrzymałość, brak apetytu, apatia oraz sine błony śluzowe.

2. Jakie są przyczyny niewydolności serca u psów?

Niewydolność serca u psów może wynikać z chorób zastawek, kardiomiopatii rozstrzeniowej, nowotworów lub innych schorzeń sercowych.

3. Czy choroba serca u psa jest wyrokiem śmierci?

Nie, większość problemów sercowych oznacza konieczność stałego leczenia i zmiany trybu życia psa, ale nie jest wyrokiem śmierci.

4. Jak można zdiagnozować chorobę serca u psa?

Diagnostyka choroby serca u psa obejmuje regularne kontrole weterynaryjne, osłuchiwanie serca i płuc, oraz badania takie jak RTG, USG i EKG.

5. Jakie rasy psów są bardziej narażone na choroby serca?

Niektóre rasy, jak Yorkshire Terrier, Jamnik, Pudel miniaturowy, Dog niemiecki, Nowofundlandczyk, Doberman i Bokser, są bardziej narażone na choroby serca.

6. Czy dieta może pomóc psu z chorobą serca?

Tak, odpowiednia dieta, bogata w białko, z niską zawartością sodu oraz suplementacja tauryną i L-karnityną, może wspomagać leczenie i poprawić jakość życia psa.

7. Jakie leki są stosowane w leczeniu chorób serca u psów?

Leki stosowane w leczeniu chorób serca u psów to m.in. inhibitory ACE, diuretyki, digoksyna i beta-blokery.

8. Jakie są czynniki ryzyka chorób serca u psów?

Czynniki ryzyka to zaawansowany wiek, predyspozycje rasowe, błędy żywieniowe, choroby nerek, infekcje bakteryjne i nadwaga.