Golden retriever: ulubieniec mas
Już od wielu lat rasa golden retriever utrzymuje się w dziesiątce najbardziej ulubionych psów rasowych w Polsce, w Europie i w Stanach Zjednoczonych. Tę ogromną popularność złotowłosy czworonóg zawdzięcza swojemu pogodnemu usposobieniu i olbrzymiej wszechstronności – potrafi być jednocześnie doskonałym myśliwym i znakomitym pływakiem, wyspecjalizowanym w aportowaniu kaczek i innej drobnej zwierzyny, jak i czułym opiekunem do dzieci. Łagodny charakter, notorycznie dobry humor i olbrzymie przywiązanie do człowieka sprawiają, że pies tej rasy bardzo szybko podbija ludzkie serca.
Początki golden retrievera
Powstanie rasy golden retriever zawdzięczamy brytyjskiemu politykowi i hodowcy, sir Dudley Coutts Marjoribanks (1820 – 1894), pierwszemu z trzech baronów Tweedmouth. Stare zapisy księgi stadnej jego autorstwa ujawniają przemyślaną i zaplanowaną hodowlę.Za pionierów dzisiejszego goldena uchodzi para Nous (retriever) i Belle (tweed water spaniel), skrzyżowanych ze sobą w 1868 roku. Już pod koniec XIX wieku zabiegi hodowlane barona zaowocowały dużą sławą tej rasy w Wielkiej Brytanii. Za odrębną rasę golden retriever został uznany przez British Kennel Club w 1913 roku. Na oficjalne uznanie przez FCI hodowcy musieli czekać jeszcze 41 lat.
Jak wygląda golden retriever?
Goldeny to psy średniej wielkości, muskularnie zbudowane, o płynnych, energicznych ruchach. Psy ważą od 28 do 32 kilogramów, suki odpowiednio 4 kilo mniej. Obok inteligentnego spojrzenia brązowych, przyjaznych oczu, typowe są ich długie uszy, pociągły pysk i imponujący ogon, który często przypomina pióropusz. Lśniąca, jedwabista, gęsta sierść kusi miękkością godną szaty królika i zaprasza do głaskania.Golden retriever: multitalent jakich mało
Psy golden retriever zostały wyhodowane do polowań – ich zadaniem było aportowanie ustrzelonej zwierzyny, zarówno na lądzie, jak i w wodzie („retrieve” to po angielsku „przynosić”). Do dziś nie straciły swoich znakomitych umiejętności jako wytrwali myśliwi o świetnym węchu, ale obecnie uchodzą przede wszystkim za idealne psy rodzinne. Ich wszechstronności dowodzi cały szereg zadań, do których są wykorzystywane.Charakter golden retrievera
Typowy golden retriever to łagodnie usposobiony i wiecznie uśmiechnięty klaun. To właśnie dzięki swojej potulności i legendarnej „will to please”, czyli chęci przypodobania się opiekunowi, zaskarbił sobie sympatię tak wielu miłośników tej rasy. Jest psem delikatnym i czułym, energicznym i chętnym do zabawy, ale nie nachalnym i denerwującym – potrafi się wycofać i nie potrzebuje ciągłego zabawiania. Kocha długie spacery i uwielbia się uczyć, dlatego zarówno jego trening jak i codzienne dawki ruchu na świeżym powietrzu powinny być urozmaicone i bogate w nowe doznania. Psy golden retriever należą do jednych z najbardziej inteligentnych ras na świecie – w lot pojmują, czego właściciel od nich oczekuje i okazują duże zaangażowanie, dlatego praca z nimi to czysta przyjemność. Cechują się skłonnością do zabaw, której nie tracą także w dorosłym życiu.Golden retriever - dla kogo?
Golden retrievery nadają się zarówno do rodzin, jak i dla osób żyjących samotnie – pod warunkiem, że będą mogły aktywnie spędzać czas i nie zostaną zostawione same sobie. Znudzone lub zaniedbane szybko znajdą sobie zajęcie zastępcze, które z całą pewnością nie zachwyci opiekuna. Trening z nimi nie jest skomplikowany, bo goldeny nie są uparte i kochają interakcję z człowiekiem, nierzadko wprawiając go w zdumienie swoją pojętnością i gorliwością w wykonywaniu zadań. Są cierpliwe i delikatne w stosunku do dzieci i bardzo swoim opiekunom oddane. Ale chociaż poszłyby za nimi w ogień, na stróżów się nie nadają, bo sympatię okazują także intruzom, witając nieproszonych gości serdecznie i wylewnie. Psy tej rasy nie spodobają się także wielbicielom idealnego porządku, bo jego długą sierść znajdować będziesz nie tylko na ubraniach czy meblach, ale także w garnkach z jedzeniem czy w szczelnie zamkniętej butelce wina. Ponieważ goldeny kochają wodę, na spacerach rzadko przejdą obojętnie obok stawu czy nawet kałuży – nawet jeśli ta nie jest najświeższa. Namiętne kąpiele w błocie to jedna z pasji goldenów. Jeśli jesteś czyściochem i estetą, poszukaj raczej innej rasy. Myśl o sprawieniu sobie goldena powinieneś także porzucić, jeśli nie lubisz zabaw w aportowanie czy tropienie i to przy każdej pogodzie. Goldeny sprezentują Ci bowiem prawie wszystko: oprócz rzucanych zabawek także zdechłe ptaki, puste butelki i inne porzucone przedmioty, które wzbudzą ich zainteresowanie.Kto powinien zrezygnować z marzenia o goldenie?
Choć goldeny to naprawdę wdzięczne i sympatyczne psy, wyobrażenie o sielsko-anielskim życiu ze złotym czworonogiem często mija się z rzeczywistością.Golden retriever w mieszkaniu
Golden retriever nie wykazuje się nadmierną szczekliwością, pod tym względem nie będzie więc sprawiać sąsiedzkich problemów. Ale czy goldeny nadają się do mieszkania w bloku? W rzeczy samej, chociaż uwielbiają aktywnie spędzać czas, najwięcej radości czerpią z zabawy z opiekunem i z jego towarzystwa. Jeśli dom z dużym ogrodem miałby być wymówką do redukcji wspólnych wypadów i mniejszej dawki ruchu, to zdecydowanie szczęśliwszy będzie pies w bloku, któremu zapewnisz odpowiednie atrakcje ruchowe i mentalne oraz wspólnie spędzony czas, bo to rasa niezmiernie towarzyska. A ponieważ golden retriever nie jest zbyt temperamentny, lecz opanowany i pogodny, otoczenie czterech ścian mieszkania w bloku nie będzie dla niego stresujące.Wychowanie goldena
Psy rasy golden retriever są wdzięcznymi uczniami, ale nie uczą się posłuszeństwa i zasad psiego savoire vivre’u same z siebie. Dlatego od wczesnego wieku szczenięcego musisz nauczyć go wszystkich ważnych komend i wyznaczyć granice. Ponieważ nauka przychodzi im łatwo, w oka mgnieniu przyswajają sobie także złe nawyki. Jeśli na widok jego maślanego spojrzenia raz zmiękniesz, szybko będziesz musiał walczyć o najlepsze miejsce na kanapie lub znosić warstwę włosów na piżamie, bo pies będzie uzurpował sobie prawo do spania w Twoim łóżku. Regularnie powinieneś także ćwiczyć ze szczeniakiem zostawanie w domu samemu, bo wywołana samotnością frustracja i tęsknota za nieobecnym właścicielem może przybrać kształty niszczycielskie. Do wielogodzinnego oczekiwania na właściciela ta rasa zdecydowanie się nie nadaje.Ile żyje golden retriever?
Jak na tak dużą rasę golden retriever ma dość długą przeciętną długość życia: 10 – 12 lat. 7% przedstawicieli tej rasy umiera przed ukończeniem 5 roku życia, 13 % przed 8-ymi urodzinami, a 22 % nie dożywa 10 lat. Zatem prawie połowa (48%) goldenów żyje co najmniej dekadę. Labrador, z którym golden retriever od lat konkuruje w rankingu popularności, żyje przeciętnie dwa lata dłużej: 12-14 lat.Choroby goldenów
Golden retrievery cierpią najczęściej na dysplazję stawów łokciowych oraz biodrowych.Dokładnie takie same schorzenia dotykają również labradory.