Dostojny wygląd i wielka potrzeba przytulania z jednej, silny instynkt zabawy i niekrzesany charakter z drugiej strony – oto kot norweski leśny, w skrócie zwany też norweskim. W naszym portrecie poznasz ciekawostki dotyczące temperamentu, żywienia i pielęgnacji kota tej ciekawej rasy. Dowiesz się również, co go łączy z Maine coonem i po co mu rakiety śnieżne oraz czym charakteryzują się tzw. naturalne rasy kotów.


Charakterystyka rasy: kot norweski leśny

  • Wzrost: rasa duża
  • Waga ciała: kotka 3,5 - 6 kg, kot 5 - 8 kg, sporadycznie cięższe
  • Futro: sierść półdługa z wełnistym podszerstkiem i wodoodporną okrywą wierzchnią na grzbiecie i bokach, w zimie z gęstym runem
  • Umaszczenie: dopuszcza się wszystkie kolory sierści — czarny, biały, niebieski, czerwony, kremowy, (jasny) bursztynowy, tabby (o umaszczeniu pręgowanym), makrela, nakrapiany i ticked (poprzeczne prążki, jasne i ciemne na każdym włosie pokrywowym, przy czym nasada włosa jest jasna a czubek ciemny) z dowolną ilością białego — z wyjątkiem liliowego, czekoladowego, cynamonowego i płowego
  • Średnia długość życia: 13 - 18 lat
  • Charakter: przyjazny, nieskomplikowany, przytulny, łagodny, uważny, inteligentny, silna osobowość, wielka chęć do ruchu
  • Wychowywanie i chów: ze względu na wyraźną skłonność do kontaktów towarzyskich, koty norweskie leśne nie nadają się do trzymania w samotności. Potrzebują towarzysza zabaw, na przykład innego kota; możliwa jest również socjalizacja z psem
  • Choroby: niedobór kinazy pirogronianowej, kardiomiopatia przerostowa

Jak wygląda kot norweski leśny?

Kremowo-biały kot siedzący na trawie w ogrodzie
Pomimo swoich imponujących rozmiarów te dostojne koty kochają spokój i są bardzo przyjazne.

Półdługa sierść, imponujące rozmiary i pierwotny wygląd kota norweskiego na pierwszy rzut oka bardziej przypominają żbika niż kota domowego, ale nietypowa całość sprawia, że kot norweski leśny jest łatwo rozpoznawalny nawet dla laika. Jako typowy kot skandynawski, ta rasa doskonale dostosowała się do panującego tam surowego klimatu i zimowych warunków. Czy to temperatury poniżej zera, czy też lekko przetłuszczająca się sierść — dla kota norweskiego leśnego to żaden problem! Wręcz przeciwnie: dzięki jego szczególnej szacie deszcz czy topniejący śnieg staczają się z jego sierści jak z warstwy teflonu. Pod wodoodporną powierzchnią znajduje się ponadto miękki i gęsty podszerstek, który chroni kota przed mrozem. Nie straszne mu nawet temperatury poniżej -30°C.

Kot na rakietach śnieżnych Osobniki tej rasy ten posiadają tak zwane

Cechy charakterystyczne wyglądu kota norweskiego

  • Długi kołnierz
  • Często występujące kępki uszne i podobne do rysich czubki na dużych uszach
  • Trójkątny kształt głowy
  • Długi ogon ze bujnymi włosami
  • Szeroka gama kolorów futra z białym i bez, jednak bez następujących kolorów: liliowego, czekoladowego, cynamonowego i płowego




Ciekawostka! Kot norweski leśny to duże, puszyste zwierzę, uważane za jedną z niewielu pierwotnych ras. W norweskich lasach żyły kiedyś jako dzikie koty i dopiero w późnym okresie zostały udomowione przez człowieka.

Gruchający kot

Pieszczoty i zabawa należą do ulubionych zajęć kota norweskiego leśnego. Jego figlarna natura czyni go idealnym pupilem dla rodzin z dziećmi. Kot norweski leśny jest niezwykle towarzyski i tworzy bliskie więzi ze swoimi ludźmi. Gdy już przygarnie kogoś do swojego serca, swój entuzjazm komunikuje nie tylko miauczeniem i mruczeniem — typowe dla kota norweskiego leśnego są także dźwięki gruchania, którymi wyraża swoje przywiązanie. Będzie w swoim żywiole, jeśli odwzajemnimy mu się głaskaniem i przytulaniem, bo znany jest ze swojej silnej potrzeby kontaktu cielesnego.

Najważniejsze cechy charakteru kota norweskiego leśnego:

  1. Przyjazny
  2. Nienatrętny
  3. Nieskomplikowany
  4. Milusiński
  5. Towarzyski wobec osobników tego samego i innego gatunku, np. psów
  6. Silna związany z człowiekiem



Kot skandynawski jako kot rodzinny z charakterem

Kot norweski leśny to niezwykle czuła i przywiązana rasa kotów, która buduje silną więź z człowiekiem. Koty leśne są bardzo towarzyskie i źle znoszą samotność. Ich wysoka inteligencja w połączeniu z zabawową naturą sprawiają, że Norwegowie są idealnymi kotami rodzinnymi. Wobec dzieci i psów kot norweski leśny jest zazwyczaj przyjazny, a zachowania agresywne są mu obce. Niemniej jednak istnieją pewne wskazówki dotyczące przyzwyczajania psów i kotów do siebie. Koty norweskie leśne są spokojne i zrównoważone, ale mimo to nigdy nie jest z nimi nudno. Lubią być głaskane i uwielbiają, gdy się z nimi bawisz. Dużo ćwiczeń i wyzwań umysłowych to absolutna konieczność.

Wskazówka! Koty norweskie leśne są bardzo ciekawskimi i żywiołowymi kociakami. Jeśli wybierasz te rodowodowe koty, musisz liczyć się z tym, że zawsze i wszędzie będziesz miał kota u swego boku, który wszystko dokładnie bada i obserwuje

Gry i zabawy uszczęśliwią norweskiego kota

Koty norweskie leśne są bardzo towarzyskie. Trzymane z innym kocim kumplem, lepiej mogą zaspokoić swój instynkt zabawy i potrzebę fizycznej bliskości. Koty norweskie leśne lubią się bawić również ze swoimi ludźmi i docenią zarówno specjalnie dla nich przeznaczone kocie zabawki lub jak i spontaniczne kreatywne zabawy z opiekunem.

Norweski kot leśny leżący na kanapie
Koty norweskie leśne mają wyjątkową umiejętność skakania i wspinania się, dlatego najlepszym miejscem do zabaw jest bezpieczny ogród lub balkon z drzewami lub drapakami aż do sufitu.

Ich upodobania są indywidualne: jeden lubi ganiać za piłkami, drugi z wielką ciekawością odkrywa tunele. Warto wypróbować, która zabawka najbardziej odpowiada Twojemu futrzakowi. W każdym przypadku zaleca się zakup drapaka i drzewa do wspinaczki. Dzięki temu koty mogą się wyhasać i zaspokoić swoje naturalne potrzeby, bo lubią być w ruchu i odkrywać otoczenie zarówno w czterech ścianach, jak i na zewnątrz. Do przygód poza domem kot leśny norweski jest stworzony z natury i uwielbia przebywać na świeżym powietrzu. Jeśli obawiasz się, że może wędrować zbyt daleko, możesz zabezpieczyć balkon lub taras, aby zapewnić mu choć odrobinę świeżego powietrza. Otwarty wybieg w ogrodzie również spodoba się temu kotu, który kocha naturę i przyrodę.


Karmienie: jaka dieta dla kota leśnego?

Podstawą zdrowego i długiego życia Twojego kociaka jest zbilansowana, odpowiednia dla danego gatunku dieta z wysokiej jakości karmą pełnoporcjową. Powinna ona nie tylko zapewnić niezbędną energię, której kot potrzebuje na codzienne małe i duże przygody, ale także dostarczyć mu niezbędnych składników odżywczych. Dobra karma dla kota charakteryzuje się zbilansowanym składem swojej receptury. Jeśli wybierzesz karmę pełnowartościową, praktycznie nie musisz już o nic się martwić. Sucha karma na przykład zapewnia zdrową dietę i jest nieskomplikowana do karmienia.

Zalety suchej karmy pełnowartościowej

  • Łatwa do przechowywania
  • Dziennea dawka pokarmowa łatwa do ustalania
  • Nie psuje się w misce, jeśli stoi przez dłuższy czas
  • Dostępne również specjalne odmiany, np. hipoalergiczna karma dla kotów




Pielęgnacja sierści

Imponująca sierść kota norweskiego leśnego to nie tylko znak rozpoznawczy jednej najpopularniejszych ras kotów na świecie, ale przede wszystkim idealne zabezpieczenie przed surowymi warunkami atmosferycznymi, panującymi w Skandynawii. Ale choć długa i gęsta, sierść kota norweskiego leśnego jest niezwykle łatwa w pielęgnacji. Wiosną kot norweski leśny zwiastuje rozpoczęcie sezonu linienia i zmienia szatę na bardziej przewiewną sierść letnią. W tym czasie zalecane jest codzienne szczotkowanie, aby uniknąć plątania się włosów. Poza tym wystarczy go czesać raz w tygodniu. Jest to najlepszy sposób na zachowanie połysku i uniknięcie kołtunów. Pielęgnacja włosów ogranicza również powstawanie kul włosowych w przewodzie pokarmowym. Pomóc w tym może również specjalnie do tego przeznaczona karma.
Dobra rada Eksperci zalecają grzebień z obrotowymi zębami. Można dzięki niemu łatwo przeczesać i rozplątać włosy. Jest to bardzo przyjemne dla kota, który często potwierdza to mruczeniem i gruchaniem.
 


Choroby kota norweskiego leśnego

Jeśli kupisz kota norweskiego leśnego z renomowanej hodowli, jest on zwykle dość wytrzymały i mało podatny na choroby. Niemniej jednak należy pamiętać o kilku rzeczach: rodzice powinni być już przebadani w kierunku często występującej recesywnej choroby spichrzeniowej glikogenu. Jeśli tylko kotka lub tylko samiec jest dotknięty chorobą, ich potomstwo jest tylko nosicielami genu, choroba się zatem nie rozwinie. Nie powinny być jednak wykorzystywane do hodowli, aby ta dziedziczna choroba nie pojawiła się w przyszłości. Ponadto koty skandynawskie, podobnie jak inne koty rodowodowe, często cierpią na chorobę serca — kardiomiopatię przerostową. Dobrzy hodowcy coraz częściej zapobiegają tej chorobie poprzez badania przesiewowe rodziców. Lekarze weterynarii mogą wykryć chorobę za pomocą badania USG. Kot norweski leśny bywa też dotknięty inną powszechną kocią chorobą: niedobór kinazy pirogronianowej, objawiającym się brakiem pewnego enzymu w czerwonych krwinkach. Enzym ten jest ważny dla produkcji energii przez erytrocyty. W efekcie chore zwierzęta stają się anemiczne, osłabione i zmęczone, a ich błony śluzowe blade. Możliwa jest również żółtaczka i gorączka.

Warto o tym wiedzieć! Kot norweski leśny jest rasą, u której prawie nie występują znane choroby dziedziczne. Te duże, dostojne koty o dzikim wyglądzie uważane są za niezwykle wytrzymałe.
 

Kot norweski leśny jako rasa naturalna

W przeciwieństwie do większości uznanych ras kotów, kot norweski leśny nie został celowo wyhodowany przez człowieka, lecz rozwinął się w sposób naturalny, w wyniku naturalnej selekcji. Koty należące do ras naturalnych uważane są za szczególnie wytrzymałe i długowieczne. Takich naturalnych ras jest zaledwie kilka.

Takich naturalnych ras jest zaledwie kilka. Należą do nich:

  1. Maine Coon
  2. Kot leśny syberyjski
  3. Kot norweski leśny
  4. Abisyńczyk
  5. Kot rosyjski niebieski
  6. Angora turecka • Turecki van


Koty norweskie syberyjskie i Maine Coony należą do kotów leśnych. Ich wspólne cechy to długa sierść, duża, mocna budowa i dziki, oryginalny wygląd.

Norweg pełną gębą

Mimo podobieństwa do żbika europejskiego kot norweski leśny, podobnie jak wszystkie koty domowe, nie wykazuje z nim żadnego pokrewieństwa genetycznego. Wyewoluowała ona z populacji kotów domowych. Jest hodowany w Norwegii od 1930 roku i jest kotem narodowym tego kraju. Maine coon ze Stanów Zjednoczonych Kot amerykański leśny, czyli maine moon, jest bardzo podobny do kota norweskiego leśnego. Niemniej jednak, na drugi rzut oka, można dostrzec pewne różnice. Więcej na temat rasy maine coon możesz poczytać tutaj.


Podsumowanie

Kot norweski leśny to milusiński kot domowy z wielkim instynktem do zabawy i idealny towarzysz dla rodziny. Jako rasa pierwotna, koty norweskie leśne są bardzo wytrzymałe, a choroby dziedziczne, dotykające często inne rasy, zdarzają się niezwykle rzadko. Jeśli zdecydujesz się na tę rasę, warto jest jednak poszukać renomowanych hodowców, którzy chętnie udzielają informacji o rodzicach i dotychczasowej diecie kociąt oraz o kontroli zdrowia. Ale nie zapominaj, że koty rodowodowe szukające kochającego domu możesz znaleźć również w schroniskach lub fundacjach ochrony zwierząt.