Koty syberyjskie
Koty syberyjskie to piękne, dostojne, atletycznie zbudowane zwierzęta o aktywnej i przyjaznej, wręcz czułej naturze. Bardzo lubią przebywać wśród ludzi i chętnie się bawią, ale nie są natrętne, świetnie się więc sprawdzą jako koty dla rodzin. Obdarzone wysoką inteligencją, chętnie zajmują się zabawkami edukacyjnymi. Pomimo swoich pokaźnych rozmiarów zwinnie się ruszają i są bardzo aktywne. Z racji swojego syberyjskiego pochodzenia słyną ze swojej nieprzeciętnej odporności na choroby.
Historia kotów syberyjskich
Rasa kotów syberyjskich znana jest od XVII wieku, choć istnieją informacje świadczące o jej obecności już w XI wieku. Pochodzi z Syberii i właśnie w Rosji należy do najczęściej występujących kotów domowych. Dawniej nazywano je bucharskimi ze względu na ich masywną budowę. Pierwszym przedstawicielem tej rasy w Polsce była kotka Bajra Rołas, sprowadzona przez Jolantę Sztykiel, która przywiozła ją jeszcze przed oficjalnym uznaniem tej rasy. To właśnie ona zapoczątkowała hodowlę kotów syberyjskich w Polsce. Ta odmiana jest rasą naturalną: powstała bez ingerencji człowieka.
Kot dla alergika
Kot syberyjski cieszy się ogromną popularnością także wśród alergików, choć ze względu na długą i bujną sierść nie wygląda jak kot dla alergika. Przyczyna jego hipoalergicznych właściwości tkwi w szczególnym składzie śliny: ma ona nieprzeciętnie niski procent enzymów białkowych, odpowiedzialnych za występujące u ludzi reakcje alergiczne. Podobno 75% osób cierpiących na alergię w towarzystwie kota syberyjskiego nie wykazuje żadnych objawów alergicznych.
Wygląd kotów syberyjskich
Koty syberyjskie są potężnie zbudowane. Waga tych zwierząt sięga przeważnie 4 do 7 kilogramów, zdarzają się jednak i większe egzemplarze: kotki do 7 kilogramów, a kocury do 10 kilogramów. Dzięki silnej i atletycznej budowie są zwinnymi skoczkami. Posiadają mocny kark i szeroką klatkę piersiową. Głowa tych kotów przybiera kształt trójkątny, jest nieco szersza niż dłuższa i delikatnie zaokrąglona. Uszy są szeroko rozstawione i lekko nachylone ku przodowi. Na ich łagodnie zakończonych końcach znajdują się niewielkie pędzelki włosów. Koty tej rasy charakteryzują się dużymi, lekko owalnymi i skośnie osadzonymi oczami w kolorze zielonym, bursztynowym lub niebieskim. Nosy mają średniej długości z zaznaczonym delikatnie przełomem. Umięśnione ciało oparte jest na proporcjonalnych, silnych, średniej długości kończynach, zakończonych dużymi łapami. Szeroki, mocny u nasady i zwężający się ku górze ogon kotów syberyjskich jest puszysty, pokryty gęstą i długą sierścią, która latem nie linieje.
Sierść kotów syberyjskich
Futro tych kotów składa się z włosa okrywowego i podwójnego podszerstka – to idealne przystosowanie do ekstremalnych warunków pogodowych. Półdługa i gęsta sierść jest twarda, błyszcząca i gładko przylega do ciała. Wydłużające się od łopatek ku tyłowi włosy okrywowe tworzą imponującą grzywę i kołnierz. Ta gęsta kryza jest dobrze widoczna zimą, natomiast latem traci swą wyrazistość. Podszerstek jest miękki i gęsty, w przeciwieństwie do włosów okrywowych nieprzylegający do ciała. Sierść tych zwierząt jest nieprzemakalna. Istnieją legendy, że koty syberyjskie potrafiły przepłynąć wpław zimne rzeki Syberii.
Kot syberyjski: charakter
Dorosłe koty syberyjskie są niezależnymi zwierzętami, w których mimo udomowienia i potrzeby bliskiego kontaktu z człowiekiem drzemie dzika natura łowcy. Uwielbiają wszelkiego rodzaju polowania i regularnie się tej pasji oddają. W kontaktach z ludźmi są przyjacielskie, cenią ich towarzystwo i źle tolerują samotność. Mają świetny kontakt z małymi dziećmi, lubią się bawić, ale jednocześnie nie są natrętne, dzięki czemu mogą być idealnym zwierzęciem dla rodzin. Rasa syberyjska nie jest konfliktowa i może współdzielić przestrzeń z innymi domowymi zwierzakami. Koty syberyjskie charakteryzują się dużą inteligencją, są pewne siebie i odważne.
Życie z kotem syberyjskim
Jako jeden z niewielu kocich przedstawicieli, które zwykle bardzo przywiązują się do miejsca zamieszkania, kot syberyjski lubi i dobrze znosi podróże i z łatwością przystosowuje się do nowego otoczenia. Typowy przedstawiciel tej rasy może być uparty, ale nietrudno go wychować. Parokrotne i stanowcze pokazanie, że czegoś nie wolno robić, na pewno nauczy Twojego kotka dobrego wychowania i zasad panujących w domu. Młody kot syberyjski wymaga dużo uwagi ze strony swojego opiekuna i z pewnością odwdzięczy się za poświęcony czas. Jedną z ich zalet jest bardzo przyjemne dla ucha mruczenie, koty syberyjskie potrafią jednak również ćwierkać, trylować i szczebiotać. Są bardzo ciekawe otoczenia, uwielbiają odkrywać nowe tereny, przez to często wpadają w tarapaty. Kot ten wywodzi się z lasów syberyjskich i w jego naturze jest wspinaczka, dlatego warto zamontować w domu wysoki drapak. Ulubionym miejscem wypoczynku tych kotów są parapety lub wysokie półki. Mimo dużej aktywności nie niszczą mebli i innych przedmiotów, które znajdują się w domu.
Jak karmić koty syberyjskie?
Koty żyjące na wolności, odżywiają się głównie ptakami i drobnymi gryzoniami, czasami rybami oraz niewielkimi płazami i gadami, np. żabami czy jaszczurkami. W ten sposób znajdują wszystkie niezbędne do życia i prawidłowego rozwoju składniki odżywcze i mikroelementy. Koty karmione przez człowieka mają podobne do swoich dzikich pobratymców potrzeby żywieniowe. Koty syberyjskie nie są wybredne, należy jednak zadbać o to, aby ich dieta była dobrze zbilansowana i urozmaicona. Szybko przyzwyczajają się do sposobu żywienia, dlatego ich nawyki żywieniowe zależą głównie od pierwszego hodowcy lub właściciela. Jeśli zdecydujesz się na karmę suchą, sięgnij po tę najwyższej jakości, aby Twoje zwierzę cieszyło się dobrym zdrowiem. Należy pamiętać, że koty to drapieżniki, dlatego karma powinna zawierać jak największą ilość mięsa. Musi być również bogata w taurynę, której koty nie są w stanie syntetyzować samodzielnie, a która jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania wielu narządów. Jeżeli chcesz sam przygotować dietę dla swojego ulubieńca, warto wzbogacić ją witaminami i suplementami, a także olejami, bogatymi w nienasycone kwasy tłuszczowe.
Karmiąc kota syberyjskiego, należy pamiętać, aby jedzenie miało temperaturę pokojową, a dieta była urozmaicona. Twoje zwierzę nie może jeść wyłącznie mięsa lub ryb, bo może to wywołać braki w ilości dostarczanych substancji odżywczych w jego organizmie. Kotom nie wolno podawać surowego białka jajka kurzego, mogą za to jeść całe jajka przepiórcze. Unikaj również przyprawionych potraw oraz resztek z obiadu. Pamiętaj, żeby Twój kot miał zawsze przygotowaną miseczkę z wodą. Nie powinno podawać się kotom mleka, ponieważ koty te nie mają koniecznych enzymów, które rozkładają laktozę – jeden ze składników mleka. Twój kot na pewno nie odmówi wypicia mleka, jednak podając mleko, możemy mu jedynie zaszkodzić. Wypicie tego płynu może spowodować biegunkę, co prowadzi do odwodnienia organizmu naszego pupila.
Zdrowie kotów syberyjskich
Rasa kotów syberyjskich powstała w warunkach naturalnych środkowej i północnej Rosji, w ostrym i nieprzyjaznym klimacie Syberii, gdzie były narażone na wiele niebezpieczeństw. Przyzwyczajone do dzikiego środowiska i surowych warunków pogodowych koty cieszą się dużą odpornością na choroby i są zwykle bardzo silnymi i zdrowymi osobnikami. Jeśli cierpią na jakieś choroby, to na podobne do tych występujących u innych ras. Jednak są one u kotów syberyjskich dużo rzadsze.
Jaką karmę wybrać dla wyjątkowych kotów syberyjskich?
Kot syberyjski: choroby
Spośród chorób występujących u kotów syberyjskich wymienia się kardiomiopatię przerostową. Jest to uciążliwa dysfunkcja, charakteryzująca się przerostem mięśnia sercowego. Nie ma dowodów, że ta choroba ma podłoże genetyczne. Może ona nastąpić na skutek np. nadczynności tarczycy, wrodzonych wad serca, a także być konsekwencją zapalenia mięśnia sercowego. Profilaktycznie można wykonać badania echokardiograficzne u weterynarza. Częściej na tę chorobę narażone są kotki niż koty.
Dodatkowo regularnie sprawdzaj stan nerek Twojego kotka. PKD – Polycystic Kidney Disease – jest postępującą i genetycznie uwarunkowaną chorobą nerek kotów.
Jak dbać o koty syberyjskie?
Sierść kota syberyjskiego nie jest trudna w pielęgnacji i nie ma tendencji do tworzenia kołtunów. Powinieneś go wyczesywać nie rzadziej niż raz w tygodniu, a w okresach linienia możesz robić to częściej. Najlepiej używać szczotki z miękkim włosiem lub specjalistycznej rękawicy do wyczesywania sierści zwierząt domowych. Koty te nie wymagają kąpieli, ale jeśli będziesz chciał umyć swojego pupila, nie powinno to być trudne, bo w odróżnieniu od innych ras lubią one kontakt z wodą. Pomimo że koty syberyjskie nie niszczą mebli i mają pogodne usposobienie, możesz im przycinać delikatnie pazurki. Warto zacząć przycinanie jak najwcześniej, aby kotek, póki jeszcze mały, mógł bez stresu przyzwyczaić się do tej czynności. Kontroluj regularnie jamę ustna i uzębienie, aby na zębach Twojego pupila nie odłożył się kamień nazębny, który może powodować choroby zębów oraz przyzębia.
Podsumowanie
Jeśli szukasz kota o przyjaznym usposobieniu, chętnym do pieszczot i zabaw, wybierz kota syberyjskiego. To przepiękna rasa o miłym charakterze, wysokiej inteligencji i szlachetnym wyglądzie, która nadaje się także dla alergików. Kot syberyjski jest elastyczny i niewymagający: dopasuje się do każdego otoczenia i dogada zarówno z dziećmi jak i i ze starszą, samotnie mieszkającą osobą. Potrzebuje on dużej uwagi ze strony opiekuna, ale odwdzięczy mu się miłością i przywiązaniem. Koty syberyjskie to silne, odporne na choroby zwierzęta, nie wymagające specjalnej diety.
