Twój kot często kicha i ma lekką wydzielinę z nosa? Jeśli tak jest, to należy odpowiednio wcześnie podjąć działania, ponieważ bardzo prawdopodobne jest, że jest to kocie przeziębienie. Choroba sama w sobie wydaje się niegroźna, ale jest to realne zagrożenie, które może doprowadzić nawet do śmiertelnego przebiegu choroby u kota. W naszym poradniku wyjaśnimy Ci przyczyny, objawy i damy wskazówki dotyczące profilaktyki.


Koci katar i pierwsze objawy kociej grypy

Koci katar (rhinitis) określa się jako ostry lub przewlekły stan zapalny błony śluzowej nosa. Z kolei odruch kichania to wybuchowe wydalanie powietrza z nosa, spowodowane podrażnieniem. Ważne jest, czy po tej czynności pojawia się wydzielina z nosa, czy nie.
Pierwsze oznaki kociej grypy możesz rozpoznać po wielu objawach. W zależności od tego, jak bardzo choroba jest zaawansowana, wiele objawów kociej grypy pojawia się w różnym natężeniu. Jeśli kot rzeczywiście cierpi na przeziębienie, to jest to choroba zakaźna. W zależności od patogenu pojawiają się różne objawy.

Najczęstsze z nich to:

  • trudności w połykaniu
  • kaszel
  • bardzo częste kichanie
  • trudności z oddychaniem
  • przesadnie długi sen
  • spuchnięte, łzawiące lub zaczerwienione oczy
  • gorączka (nos i uszy są się cieplejsze niż zwykle)
  • ślinienie się
  • brak apetytu, często spowodowane bolesnym zapaleniem w jamie ustnej
  • wtórne zakażenie bakteryjne

Szaro- biały kot pijący wodę z miski
W przypadku przeziębienia ważne jest, aby kot dużo pił.


W większości przypadków patogeny są przenoszone z kota na kota lub przez zakażone przedmioty. Pierwsze objawy pojawiają się zwykle po 24 godzinach. Jeśli Twój kot ma jeden lub więcej z tych objawów kociej grypy, istnieje duże prawdopodobieństwo, że cierpi na kocią grypę. Jeśli wcześnie rozpoznasz objawy i udzielisz pomocy, Twój kot w pełni wróci do zdrowia. Jedynie w przypadku późnego działania rośnie ryzyko, że kot dozna wtórnych uszkodzeń, takich jak ślepota i zanik kości, lub że kocia grypa przejdzie w stan przewlekły.
Poczytaj: Dlaczego kot kicha?

Warto o tym wiedzieć! Kocie przeziębienie może być spowodowane przez wirusy lub bakterie i jest szczególnie niebezpieczne dla kociąt. To zwłaszcza młode zwierzęta mają niewielkie możliwości oparcia się zaraźliwej infekcji, gdyż ich układ odpornościowy nie jest tak dobrze rozwinięty, jak u dojrzałych kociaków. Najwyraźniej widać to na przykładzie oczu, które podczas choroby są całkowicie zaklejone i jeśli nie pomoże się młodym kociętom, to oślepną.

Przyczyny wydzieliny z nosa

A oto najważniejsze przyczyny, które odpowiadają za wyciek z nosa u kotów:

  1. Koty przebywające na zewnątrz mogą nosić w nosie ciała obce, które łatwo tam utkną, gdy zwierzę przechodzi przez pola uprawne, łąki lub gęste krzewy. Kot nie jest w stanie samodzielnie usunąć ciała obcego z nosa.
  2. Kocie przeziębienie to najczęstsza przyczyna wydzieliny z nosa u kotów. Jest to zbiorcza nazwa chorób zakaźnych układu oddechowego, obejmująca zespół objawów, bo w grę często wchodzą wirusy (opryszczka i kaliciwirusy) oraz bakterie (chlamydia, bordetella i mykoplazma).
  3. Guzy lub choroby grzybicze w nosie często powodują pojawienie się wydzieliny z nosa u kotów. Decydujące znaczenie ma to, czy wydzielina pojawia się w jednym, czy w obu nozdrzach. W przypadku guza lub choroby grzybiczej wydzielina z nosa jest zwykle jednostronna.
  4. Choroby zębów są również jedną z najczęstszych przyczyn wydzieliny z nosa. Zły stan zdrowia zębów rozprzestrzenia się również poza jamę ustną. Przyczyną mogą być również ropnie albo granulki korzeni zębów oraz przetoka oronasalna (rurkowate połączenie między ustami a nosem).
  5. Za przyczynę mogą być odpowiedzialne również alergie lub choroby autoimmunologiczne (limfoplazmatyczny nieżyt nosa). Czy zmieniłeś ostatnio żwirek dla kota? Być może w Twoim domu pojawiło się nowe źródło kurzu, np. plac budowy? To wszystko są czynniki, które mogą powodować wydzielinę z nosa.

Jak długo trwa koci katar?

W zależności od stopnia zaawansowania infekcji wirusowej i tego, jak sprawny jest układ odpornościowy kociaka, czas trwania kociego przeziębienia może być różny. Może się ono skończyć w kilka dni lub trwać znacznie dłużej. Jeśli objawy nie są odpowiednio leczone, choroba może przerodzić się w przewlekłe kocie przeziębienie. Oczy są wtedy stale zaognione, nos jest zatkany lub oddychanie znacznie utrudnione. Leczenie jest trudne, dlatego powinieneś zabrać swojego ulubieńca do lekarza lepiej wcześniej niż później.
Szaro-biały kot patrzący w górę
Przy kocim katarze z nosa kota cieknie i kapie, przez co oddychanie jest znacznie utrudnione.



Czy koci katar jest zaraźliwy?

Przeziębienia u kotów są niestety bardzo zaraźliwe, a choroba jest zwykle przenoszona drogą kropelkową lub przez bezpośredni kontakt. Do przeniesienia może dojść, gdy kot kaszle lub kicha. Możliwe jest również, że ślina i wydzieliny mogą być przenoszone przez wspólną miskę, z której koty są karmione.

Kocią grypą można się zarazić głównie poprzez:

  • kichanie
  • kaszel
  • kontakt z wydzielinami z nosa, łzami lub śliną

Szczególnie narażone są noworodki, kocięta i starsze koty dotknięte innymi chorobami lubz osłabionym układem odpornościowym. Ryzyko zakażenia wzrasta w gospodarstwach domowych z wieloma kotami, ze zwierzętami wolno żyjącymi oraz ze zwierzętami, często oddawanymi do kocich pensjonatów.
Jeśli kocie przeziębienie jest spowodowane przez wirusy, to dotyka ono tylko koty, ale nie przenosi się na ludzi. Inaczej jest w przypadku form bakteryjnych, które wywołuje np. Chlamydia felis czy Bordetella bronchiseptica. Dlatego powinieneś zlecić wyjaśnienie patogenu lekarzowi weterynarii i zadbać o czystość w otoczeniu kota. Zatroszcz się również o to, aby osoby o obniżonej odporności oraz dzieci nie miały bliskiego kontaktu z chorym kotem. Przeziębienie może być również przenoszone między psami i kotami. Objawy są podobne u obu zwierząt.


Czy szczepienie chroni przed kocią grypą?

Szczepienie przeciwko kociej grypie jest podstawową szczepionką, skierowaną przeciwko patogenom, przed którymi każde zwierzę powinno być chronione przez cały czas. Szczepienie to pomaga układowi odpornościowemu rozwinąć mechanizmy obronne przed patogenami kociej grypy, dzięki czemu może on szybko zareagować na zakażenie i zmniejszyć objawy choroby. Szczepienie może również zminimalizować wydalanie patogenów, a tym samym ryzyko zarażenia innych kotów. O tym, jak często kot powinien być szczepiony, decyduje właściciel kota w porozumieniu z lekarzem weterynarii.
Zalecane jest wczesne szczepienie kotów przeciwko wirusowym patogenom kociego przeziębienia (calici i herpeswirusy). Podstawowe szczepienie powinno odbyć się w ósmym i dwunastym tygodniu życia. Uzupełnieniem szczepienia podstawowego jest kolejne szczepienie po roku. Następnie — w zależności od szczepionki — zaleca się powtórne szczepienie w odstępach od dwóch do trzech lat.
Mały kotek leżący na kocyku
Młode zwierzęta mają niewielkie możliwości oparcia się zaraźliwej infekcji, gdyż ich układ odpornościowy nie jest jeszcze dobrze rozwinięty.


Procedura szczepienia:

  1. Szczepienie podstawowe odbywa się zazwyczaj wraz z kilkoma innymi szczepieniami w wieku 8 tygodni życia.
  2. Drugie szczepienie podaje się około czterech tygodni później, w 12 tygodniu życia.
  3. Szczepienia przypominające zapewniają ochronę i są zalecane


Wskazówka! Niestety, mimo szczepienia, stuprocentowa ochrona przeciw kociemu przeziębieniu nie jest zapewniona, dlatego w przypadku wystąpienia opisanych powyżej objawów powinieneś koniecznie umówić się na wizytę u lekarza weterynarii. Czyste miejsce do karmienia i regularne czyszczenie miejsc do spania również może zminimalizować ryzyko zakażenia.

Domowe leczenie kociego kataru

Czasem można przeczytać o kąpielach parowych dla kotów z przeziębieniem, ale efekt jest kontrowersyjny i nie każdy kot lubi inhalacje. Ważne jest, abyś dać choremu kotu odpocząć i trzymał go jak najdalej od innych zwierzęcych współlokatorów.




Tak pomożesz przeziębionemu kotu:

  • Zapewnij mu ciepłe miejsce bez przeciągów.
  • Jeśli kot nie ma gorączki, podaj mu koc elektryczny lub butelkę z gorącą wodą albo znajdź spokojne miejsce w pobliżu grzejnika.
  • Zapewnij wysokiej jakości i dobrze przyswajalny pokarm.
  • Nie zmieniaj karmy.
  • Jeśli kot przestanie jeść, możesz podać puree bezpośrednio do ust przez plastikową strzykawkę lub podgrzać nieco świeżą karmę, aby miała intensywniejszy (i atrakcyjniejszy dla kota) zapach.
  • Podawaj dużo płynów — woda, domowy rosół z kurczaka bez soli lub specjalne płynne suplementy z witaminami i minerałami.
  • Użyj ciepłej wody i ściereczkę z mikrofibry do oczyszczenia zarośniętych oczu.
  • Oczyść śluz i inkrustacje z oka (tzw. zrostów tylnych między tęczówką a rogówką) i nosa letnią wodą i szmatką.
  • Okaż swojemu pupilowi dużo czułości i miłości. Podobnie jak w przypadku ludzi, pomaga mu bezstresowa atmosfera.
  • Trzymaj kota w izolacji od zdrowych zwierząt i nie wypuszczaj go z domu, aby uniknąć stresu i zapobiec zarażaniu innych zwierząt.
  • Dodaj do wody pitnej letnią herbatę z szałwii.

Wybierz karmę weterynaryjną Josera Help, która pomaga zwalczać konkretne problemy zdrowotne Twojego kota:



Uwaga! Nigdy nie powinieneś używać herbaty rumiankowej i waty do czyszczenia oczu kociaka, to tylko jeszcze bardziej je podrażni.


Podsumowanie

Koci katar to choroba zakaźna, której nasilenie jest często bagatelizowane przez właścicieli. Nie jest to tak niegroźne, jak ludzkie przeziębienie. Dla osłabionego zwierzęcia może to stanowić nawet zagrożenie życia. Koci katar często występuje u kociąt, ponieważ ich układ odpornościowy jest jeszcze bardzo wrażliwy. W przypadku zauważenia takich objawów powinieneś profilaktycznie skonsultować się z weterynarzem. Jeśli wcześnie rozpoznasz chorobę i będziesz ją leczyć, szanse na wyleczenie są bardzo duże. Jednak objawy mogą pojawić się ponownie w sytuacjach stresowych, ponieważ niektóre patogeny pozostają w organizmie na zawsze.

 

Wyjaśnienie
Przedstawione tu treści służą wyłącznie celom informacyjnym. Nie stanowią one rekomendacji ani promocji opisanych lub wspomnianych metod diagnostycznych, leczenia lub leków. Artykuł nie gwarantuje kompletności ani aktualności, dokładności przedstawionych informacji. Artykuł w żaden sposób nie zastępuje profesjonalnej porady lekarza weterynarii i nie powinien być wykorzystywany jako podstawa do niezależnej diagnozy lub rozpoczęcia, modyfikacji lub przerwania leczenia jakiegokolwiek schorzenia zwierzęcia. Zawsze konsultuj się z lekarzem weterynarii, jeśli masz jakiekolwiek pytania lub wątpliwości dotyczące zdrowia Twojego zwierzęcia!