Choroby kotów 

Do najczęściej występujących schorzeń u kotów należą problemy z wypróżnianiem, choroby nerek, zapalenie spojówek, trudności z oddychaniem, koci katar, zapalenie dziąseł, a także różnorodne choroby skóry. Ważne jest, aby właściciel był świadomy objawów i wczesnych sygnałów, które mogą wskazywać na niepokojące zmiany w stanie zdrowia kota. Regularne kontrole weterynaryjne, właściwa dieta oraz dbałość o higienę i zdrowie kota są kluczowe, w zapobieganiu poważnym chorobom i zapewnieniu czworonożnemu przyjacielowi długiego i szczęśliwego życie. Profilaktyka i wczesna diagnostyka może uratować życie zwierzaka i pozwolić na szybkie i skuteczne leczenie wielu chorób.

Zarówno koty wychodzące na zewnątrz, jak i te domowe mogą cierpieć na rozmaite choroby, ale te pierwsze są z reguły dużo bardziej na nie narażone, bo ryzyko zakażenia i zranienia jest poza domem znacznie większe. Niestety liczba chorób u kotów wzrasta niepokojąco, niezależnie od trybu kociego życia. Aby wykryć schorzenie odpowiednio wcześnie, powinieneś stale monitorować stan zdrowia Twojego pupila i zwracać uwagę na pierwsze sygnały możliwej choroby u kota. Nasz poradnik wskaże Ci, jakie są objawy i skutki najczęstszych chorób u kotów i jak na nie reagować.


Jak rozpoznać, że kot jest chory?

Koty są bardzo wrażliwe i niezależne i kiedy źle się czują, zwykle unikają kontaktu, szukając zacisznego miejsca lub reagując agresywnie na Twoją troskę. Jeśli Twój kot jest niespokojny, dużo śpi i nie chce się przytulać ani bawić, powinieneś przyjrzeć mu się bliżej. Wszystkie anomalie i odchylenia od codziennej rutyny powinny wzbudzić w Tobie niepokój.

Choroby kotów objawiają się szeregiem objawów, takich jak:

  • agresywne lub apatyczne zachowanie
  • utrata apetytu lub zwiększony apetyt
  • nadmierne pragnienie
  • zmiany w sierści i na skórze
  • utrata wagi
  • wymioty
  • biegunka lub zaparcie
  • problemy z oddawaniem moczu
  • wydzielina z oczu i nosa
  • zmniejszony instynkt higieny
  • intensywny i nieświeży oddech
  • gorączka (powyżej 39 stopni)
  • żałosne miauczenie

ziewający kot
Szybka diagnostyka jest niezwykle istotnym elementem skutecznego leczenia.

Jeśli zauważysz któryś z tych symptomów, niezwłocznie udaj się do lekarza weterynarii. Wcześnie wykryta choroba może zostać uleczona, a Twój kot na nowo będzie cieszył się zdrowiem.

Powinieneś o tym wiedzieć! Wiele chorób przychodzi niepostrzeżenie i ujawnia się dopiero wtedy, gdy wyleczenie nie jest już możliwe. Dlatego zwracaj uwagę nawet na najbardziej niepozorne objawy choroby u Twojego kota i regularnie poddawaj go badaniom kontrolnym.


Problemy z wypróżnianiem się

Problemy z wypróżnianiem u kota to bardzo poważna dolegliwość, niezależnie od tego, czy mowa o zatwardzeniu czy rozwolnieniu. Nieleczone zatwardzenie może prowadzić do nieprzyjemnych konsekwencji, a nawet śmierci pupila. Natomiast biegunka może skończyć się odwodnieniem organizmu kota. Dlatego powinieneś zwracać szczególną uwagę na kuwetę. Wczesne stwierdzenie problemów z wypróżnianiem się u kota, pozwoli na szybszą reakcję i wdrożenie leczenia.

Biegunka u kota

Biegunka u kota nie jest chorobą, lecz objawem zwiastującym jedno z wielu kocich schorzeń, np. chorobę nerek, wirusy czy obecność pasożytów w organizmie. Gdy chory kot wydala coraz większą ilość kału o półpłynnej konsystencji, powinieneś podjąć jak najszybsze działania, bo ten objaw może zwiastować ostre zapalenie jelita i żołądka. Oprócz biegunki charakterystyczne dla tego schorzenia są również wymioty. Biegunka u kota bardzo szybko prowadzi do odwodnienia organizmu, a to szczególnie niebezpieczne u młodych kociąt. Musisz wtedy zaprzestać podawania mleka ze względu na uczulającą laktozę i podawać wyłącznie wodę. Pamiętaj o natychmiastowej wizycie u lekarza, który zleci odpowiednie badania, niezbędne do wykrycia przyczyny biegunki. Dodatkowo lekarz przepisze lekką dietę, która spowoduje zatrzymanie nadmiernego wydzielania odchodów.

Sprawdź naszą wyjątkową promocję!

Uwaga! Kocie choroby są bardzo skomplikowane, gdyż jedna dolegliwość często pociąga za sobą kolejną. To ważne, abyś na bieżąco kontrolował stan zdrowia Twojego czworonoga, gdyż każde zaniedbanie może z czasem doprowadzić do ciężkiej choroby, a nawet śmierci pupila.
 

Zatwardzenie

Oprócz dziedzicznej skłonności kotów do zaparć wśród przyczyn zatwardzenia wymienia się także brak aktywności fizycznej. Zaparcia mogą być ponadto spowodowane zjedzeniem czegoś ciężkostrawnego, np. żwirku z kuwety. Brak odchodów w kuwecie przez okres ok. 3 dni powinien zwrócić Twoją uwagę. Częstym objawem jest również nienaturalnie skurczona lub przygarbiona pozycja ciała i nieporadne poruszanie się. W tym przypadku istotne będzie aplikowanie środków rozkurczowych i przeczyszczających oraz ograniczenie podawania suchej karmy.

Niewydolność nerek

Na tę przypadłość cierpią zwykle koty w podeszłym wieku, bo wraz z upływem lat maleje zdolność nerek do filtracji, kłębuszki nerkowe zamierają, co może prowadzić do zatrucia organizmu toksynami, które normalnie powinny być wydalone. Niewydolność nerek jest u kotów stosunkowo często spotykaną i nieuleczalną chorobą, która prowadzi do śmierci zwierzęcia. Przez długi czas choroba przebiega bezobjawowo i często bywa wykryta dopiero wtedy, gdy zmiany w organizmie są znaczące. Jednak przy odpowiedniej opiece możesz wydłużyć życie Twojego czworonoga nawet o 36 miesięcy.

Wyróżniamy dwie odmiany tej dysfunkcji:

  1. przewlekłą - uwarunkowaną wadami genetycznymi i wrodzoną skłonnością do zapadnięcia na tę chorobę. Do jej powstania mogą także przyczynić się nowotwory, kamica nerkowa czy nadczynność tarczycy.
  2. ostrą – której najczęstszym powodem jest zatrucie organizmu. Gdy zostanie wykryta stosunkowo szybko, interwencja weterynarza może przyczynić się do wyleczenia zwierzęcia. Jeśli zostanie zdiagnozowana zbyt późno, przejdzie w wyżej wymienioną postać przewlekłą, która jest nieuleczalna.
 
Niestety nie jesteś w stanie samodzielnie stwierdzić, z jakim rodzajem choroby masz do czynienia. Przy zdiagnozowaniu przewlekłej niewydolności nerek lekarz zaleci dietę, składającą się z lekkostrawnych substancji, co znacznie wydłuży żywot Twojego czworonoga.
Warto o tym wiedzieć! Niewydolność nerek jest często wykrywana zbyt późno, kiedy organizm kota nie jest już w stanie rekompensować dysfunkcji. Gdy pojawiają się widoczne objawy, niewydolność nerek jest już zwykle w stanie zaawansowanym. Dlatego powinieneś regularnie - raz w roku - sprawdzać wartości nerek, zwłaszcza u kotów starszych, w wieku od 8 lat. Młode zwierzęta powinny być badane co dwa lata.

Choroby oczu

Choroby kotów bardzo często dotyczą również narządu wzroku, przypadłości te są bardzo zróżnicowane i bywają groźne dla życia zwierzaka.

Wypadnięcie trzeciej powieki

Problem ten dotyczy przede wszystkim zwierząt wychodzących na dwór i przebywających na świeżym powietrzu. Oprócz górnej i dolnej powieki koty posiadają także trzecią, zwaną migotką. Jest ona częścią spojówki i bywa wrażliwa na zakażenia wirusowe. Objawy są wyraźnie widoczne, można zauważyć czerwony obrzęk oczu. W przypadku wystąpienia zjawiska opadania powieki należy jak najszybciej zgłosić się do weterynarza, gdyż może ona być objawem m.in. silnej tasiemczycy. Na podstawie innych objawów i wyników badań, zostaną dobrane odpowiednie lekarstwa.

Zapalenie spojówek

To jedna z najczęściej występujących dolegliwości u kotów. Powodem wystąpienia tych zaburzeń są drobnoustroje chorobotwórcze. Najczęściej wymienia się kaliciwirusy oraz mikroplazmy. Chorobę tę rozpoznasz po mętnej wydzielinie, wydobywającej się z oka. Wymagane jest podanie maści z antybiotykiem, kuracja trwa zazwyczaj 7 dni. Pamiętaj, aby otwartej maści nie przechowywać dłużej niż 8 dni, bo spowoduje to jej zepsucie i zamiast pomóc czworonogowi, możesz mu jeszcze bardziej zaszkodzić.

Jaskra

Jeśli zauważysz, że oczy kota są przekrwione, a on sam niechętnie je i pije, powinno wzbudzić to w Tobie obawy. Zwłaszcza wtedy, gdy zwierzątko było bardzo ruchliwe i pogodne, a nagle zaczyna chować się przed Tobą, unikać pokarmu, jednocześnie pocierając główką o meble czy inne przedmioty. To prawie zawsze zwiastuje jaskrę, czyli schorzenie charakteryzujące się podwyższonym ciśnieniem w gałce ocznej. Natychmiast po wystąpieniu objawów musisz udać się do lekarza, który stwierdzi, czy choroba jest w fazie początkowej (wówczas przepisze on odpowiednie krople, które załagodzą ból). W fazie zaawansowanej konieczna będzie interwencja chirurgiczna, aby uratować wzrok milusińskiego.

Powinieneś o tym wiedzieć Czy wiesz, że zapalenie spojówek u kotów miewa częste nawroty? Możesz temu zapobiec, wzmacniając odporność Twojego pupila oraz izolując go od niskich temperatur, jakie występują w zimie bądź późną jesienią. Pamiętaj, że nawet niewielkie objawy chorobowe u kota mogą zwiastować dużo poważniejsze schorzenie, rozwijające się w ukryciu. Z tego powodu powinieneś regularnie badać kota, aby nie pominąć poważniejszych dolegliwości.

Wybierz karmę Josera, aby zadbać o zdrowie swojego futrzaka!

Zapalenie pęcherza

Zapalenie pęcherza moczowego to ogólne określenie wielu schorzeń związanych z dolnymi drogami moczowymi. Rozróżniamy dwa rodzaje tej choroby.

Idiopatyczne zapalenie pęcherza moczowego

Jest to schorzenie o niejasnym lub nieznanym podłożu. Możesz je zaobserwować w czasie, kiedy Twój kot korzysta z kuwety. Zwierzęta borykające się z tymi patologiami często unikają załatwiania swoich potrzeb fizjologicznych, oddając tylko niewielką ilość moczu i liżąc się w okolicach kroku w celu złagodzenia narastającego bólu. Często też dochodzi do zmian zachowania, między innymi napadów agresji skierowanych w stronę właściciela. Najczęstszym powodem wystąpienia idiopatycznego zapalenia pęcherza moczowego jest wykluczenie istotnego lub ulubionego elementu pożywienia z diety lub zmiana otoczenia spowodowana przeprowadzką. Kot odczuwa wtedy ogromny stres, który objawia się problemami zdrowotnymi. W tym okresie powinieneś okazywać zwierzęciu większą czułość i reagować z dużą wyrozumiałością. W przypadku tej choroby weterynarz zaleci stosowanie Cytophanu, który pomoże w odbudowaniu ścian pęcherza moczowego.

Śródmiąższowe zapalenie pęcherza moczowego

Dochodzi do niego, gdy zniszczona zostanie bariera urotelialna, a mocz, zawierający toksyny, oddziałuje na uszkodzoną powierzchnię. Pod wspomnianą powłoką występują komórki czuciowe, które reagują na toksyny, powodując silny ból. Leczenie tej dolegliwości jest identyczne zarówno w przypadku ludzi, jak i zwierząt. Przepisuje się glikozoaminoglikany, które mają odbudować uszkodzoną warstwę uroteliarną.


Koci kaszel

Kaszel u kotów występuje w podobnych okolicznościach jak u ludzi. Powodują go infekcje dróg oddechowych: zapalenie płuc czy oskrzeli. Po interwencji lekarza i skończonej kuracji specjalistycznymi lekami warto zadbać o profilaktykę w budowaniu odporności Twojego zwierzaka. Niezbędna tu będzie nie tylko witamina C, ale konieczne będzie ograniczenie opuszczania domu przez kota w zimniejsze dni. Kaszel będzie towarzyszył kotu także przy infekcjach przewodu pokarmowego. Wtedy istotne jest podanie leku na odrobaczenie. Należy jednak pamiętać, że kaszel może zwiastować także poważniejsze patologie, jak choćby nowotwory. O ile pojedyncze występowanie kaszlu nie jest groźne dla naszego zwierzęcia, to przewlekłe i częste kasłanie powinno zwrócić Twoją uwagę i skierować Cię do kliniki weterynaryjnej.



mały kotek
Zarówno dorosłe koty, jak i małe kociaki powinny być regularnie poddawane kontroli weterynaryjnej.

Koci katar

Jeżeli u Twojego zwierzęcia, oprócz wydzielin, występuje znaczny obrzęk jamy ustnej, a także postępujące owrzodzenie rogówki, możesz podejrzewać wystąpienie kociego kataru.

Zaburzenie to wywoływane jest przez dwa wirusy:

  1. FHV-1 (wirus ten przedostaje się od chorej matki po narodzinach) oraz
  2. FHV.


Koci katar jest zaraźliwy, decydujący dla jego wystąpienia jest kontakt z nosicielem lub życie kotów w większych skupiskach. Na koci katar zapadają głównie kocięta ze schroniska, żyjące wśród innych zwierząt. Podczas leczenia konieczne jest często zastosowanie karmienia na siłę, bo koty mają osłabiony węch i nie zawsze odczuwają apetyt, a regularne odżywianie i dostarczanie składników odżywczych jest istotne dla zwalczenia choroby. Oprócz tego powinieneś na bieżąco usuwać tworzącą się wydzielinę z pyszczka kota, gdyż zaniedbana ulegnie zaschnięciu, a w późniejszym stadium może rozpocząć się proces gnicia. Istotne jest także podawanie zaleconych antybiotyków i witamin.


Zapalenie dziąseł

Słaby apetyt, niechęć do spożywania nawet ulubionych smakołyków, ślinienie się i obrzęk występujący w okolicach pyszczka to objawy, świadczące najczęściej o zapaleniu kocich dziąseł. Jedną z bezpośrednich przyczyn takiego zjawiska jest nagromadzenie kamienia nazębnego, który powinieneś stale usuwać z zębów zwierzaka. Oprócz uporczywego, aczkolwiek niezagrażającego życiu kotka kamienia nazębnego, wyróżniamy także plazmocytarne zapalenie dziąseł. Pojawia się ono, gdy oprócz wyżej wymienionych objawów, z dziąseł naszego ulubieńca sączy się krew. Jeśli zauważysz krwawiące miejsca, musisz jak najszybciej zareagować, bo może się okazać, że już za późno na antybiotykoterapię i konieczne będzie usunięcie wszystkich zębów kota. Działanie to nie skróci kociego życia, ale utrudni je, bo będziesz musiał podawać wyłącznie miękki pokarm.

Ciekawostka! Czy wiedziałeś o tym, że również u kota może wystąpić nadczynność tarczycy? Przy nadczynności tarczyca kota produkuje zbyt wiele hormonów, co może prowadzić do guzków i wrzodów. Dokładny rozwój i przyczyny tej choroby u kotów są nadal nieznane. Nieleczona nadczynność tarczycy może spowodować poważne uszkodzenie nerek, serca lub wątroby.


Choroby skóry

Choroby kotów mają często związek ze zmianami na skórze. Każdy właściciel wychodzącego na zewnątrz kota zapewne zetknął się ze strupkami występującymi po walkach zwierząt. Jednak oprócz zaschniętych ranek koty miewają wiele innych zmian skórnych, zwiastujących poważne schorzenia.
Łupież - uciążliwy i najbardziej widoczny, szczególnie na ciemniejszej sierści kota. Gdy zobaczysz białe lub lekko żółte drobinki na futerku kota, powinieneś podjąć działania eliminujące schorzenie. Łupież, czyli łuszczenie się skóry, jest reakcją organizmu między innymi na niewłaściwą dietę, dlatego należy zacząć serwować pokarm bogaty w składniki odżywcze. Istotną rolę odgrywają tu kwasy omega 3. Na rynku dostępne są także nawilżacze sierści kota w sprayu, które skutecznie zahamują występowanie nieestetycznych kropek.
Gdy natomiast zauważysz zmiany w postaci zaczerwienienia skóry, przykrego zapachu, łysienia, strupków, pęcherzyków czy matowej, łamiącej się sierści, musisz podjąć zdecydowane działania, bo objawy te mogą świadczyć o poważniejszych chorobach, np. nowotworach skórnych.

mały kot
Warto obserwować swojego małego przyjaciela i kontrolować wszystkie zmiany na jego skórze.


Zapalenie trzustki (Pancreatits)

Chudnięcie, odwodnienie, biegunka, żółtaczka, utrata apetytu to objawy typowe dla zapalenia trzustki. Do jej wykrycia niezbędne jest przeprowadzenie badania USG, które wykaże zmiany w okolicach jelit i wątroby. Ponieważ samo powiększenie trzustki niekoniecznie może świadczyć o jej zapaleniu, warto zgłosić się do doświadczonego lekarza, aby mieć pewność prawidłowo postawionej diagnozy. Na podstawie wyników badań dobrany zostanie sposób leczenia, bo jest to silnie zindywidualizowana kwestia. Elementem towarzyszącym jest podawanie silnych środków przeciwbólowych, gdyż w przypadku Pancreatits chory kot zmaga się z ostrym bólem. Bardzo często podpina się kroplówkę, która nawadnia i odżywia organizm, jednocześnie wspierając proces jego oczyszczania. Szanse na wyleczenie zapalenia trzustki zależą przede wszystkim od stanu zaawansowania choroby. Patologia wykryta stosunkowo wcześnie może zostać zatrzymana odpowiednią dietą i lekarstwami. Im później schorzenie zostanie zdiagnozowane, tym trudniej je wyleczyć.


Warto o tym wiedzieć! Szczególnie u kotów z nadwagą może wystąpić cukrzyca. Choroba ta może być dziedziczona lub spowodowana niewłaściwą dietą i ogólnym stylem życia Twojego pupila. Choroba ta jest jednak uleczalna: kotom podaje się insulinę na podstawie profilu glukozy we krwi. Stosuje się również tabletki obniżające poziom cukru we krwi. Ważne, aby zmniejszyć nadwagę u kotów dotkniętych tą chorobą.

Pasożytnicze choroby kotów i ich objawy

Wtargnięcie pasożytów do organizmu Twojego pupila objawia się szeregiem dolegliwości takich jak: zmiany behawioralne, biegunka, wymioty, wydzielina z uszu, nosa czy odbytu. Choroby pasożytnicze są bardzo niebezpieczne nie tylko dla kotów, ale także dla nas, zwłaszcza, gdy w otoczeniu przebywają małe dzieci. Dlatego też bardzo ważne są rutynowe badania, obserwacja zachowania pupila podczas prozaicznych czynności, jak wypróżnianie i przyjmowanie pokarmu, ale także monitorowanie stanu jego sierści i organów zewnętrznych.

Często spotykany świerzb koci może się wydawać stosunkowo niegroźny, ale pamiętaj o pasożytach powodujących m.in. zapalenie ucha. Popularna ostatnio choroba - hemobartoneloza wywoływana jest przez kleszcze oraz pchły, a zapobiec jej można odpowiednio wczesnym szczepieniem. W większości przypadków, gdzie wystąpiły choroby wywoływane przez pasożyty, niezbędne jest odizolowanie kota na czas leczenia.



Podsumowanie

Bakterie, wirusy, pasożyty czy grzyby - przyczyny kocich chorób mogą być wielorakie. Największym jednak problemem z chorym kotem jest to, że często nie okazuje cierpienia. Powinieneś bacznie go obserwować i starać się od samego początku jak najlepiej poznać swojego pupila, abyś już w zarodku potrafił wychwycić nawet najsłabsze symptomy choroby i pomóc Twojemu kochanemu kociakowi.



Choroby kotów - pytania i odpowiedzi

FAQ: Najczęściej Zadawane Pytania o Choroby Kotów

1. Jakie są pierwsze objawy chorób u kotów, na które powinienem zwrócić uwagę? 

Pierwsze sygnały, które mogą wskazywać na chorobę kota, to zmiany w zachowaniu, takie jak unikanie kontaktu, zmiany w apetycie, nadmierne pragnienie, zmiany w sierści i na skórze, utrata wagi, wymioty, biegunka lub zaparcie, oraz problemy z oddawaniem moczu.

2. Co zrobić, gdy podejrzewam, że mój kot jest chory? 

Jeśli zauważysz jakiekolwiek niepokojące objawy u swojego kota, niezwłocznie skontaktuj się z lekarzem weterynarii. Wczesna diagnoza i leczenie mogą znacząco poprawić rokowania.

3. Czy koty wychodzące na zewnątrz są bardziej narażone na choroby? 

Tak, koty wychodzące są bardziej narażone na różnego rodzaju choroby ze względu na większe ryzyko kontaktu z innymi zwierzętami oraz możliwość zranienia się poza domem.

4. Jak często powinienem badać swojego kota? 

Zaleca się, aby dorosłe koty poddawać przynajmniej rocznym badaniom kontrolnym, podczas których weterynarz może wykonać niezbędne testy i szczepienia. Koty starsze, w wieku od 8 lat, powinny być badane co najmniej raz w roku, a młodsze zwierzęta – co dwa lata.

5. Czy istnieją choroby u kotów, które mogą być niebezpieczne dla ludzi? 

Tak, niektóre choroby, jak te wywołane przez pasożyty, mogą stanowić zagrożenie także dla ludzi, szczególnie dla małych dzieci. Dlatego ważne jest regularne odrobaczanie oraz dbanie o higienę kota.

6. Czy odpowiednia dieta może zapobiec chorobom u kotów?

Zbilansowana dieta, dostosowana do wieku, stanu zdrowia i stylu życia kota, może znacząco wpłynąć na jego zdrowie i odporność, pomagając w zapobieganiu wielu chorobom.

7. Jak mogę wzmacniać odporność mojego kota? 

Regularne wizyty u weterynarza, odpowiednia dieta bogata w kluczowe składniki odżywcze, unikanie stresu, zapewnienie odpowiedniej aktywności fizycznej oraz utrzymanie czystości w otoczeniu kota to kluczowe czynniki wzmacniające odporność.

8. Czy wszystkie choroby u kotów są uleczalne? 

Nie wszystkie choroby u kotów są uleczalne, ale wiele z nich można skutecznie kontrolować dzięki wczesnej diagnozie i odpowiedniemu leczeniu. Ważne jest, aby na bieżąco monitorować stan zdrowia zwierzęcia i reagować na wszelkie niepokojące objawy.

Wyjaśnienie
Przedstawione tu treści służą wyłącznie celom informacyjnym. Nie stanowią one rekomendacji ani promocji opisanych lub wspomnianych metod diagnostycznych, leczenia lub leków. Artykuł nie gwarantuje kompletności ani aktualności, dokładności przedstawionych informacji. Artykuł w żaden sposób nie zastępuje profesjonalnej porady lekarza weterynarii i nie powinien być wykorzystywany jako podstawa do niezależnej diagnozy lub rozpoczęcia, modyfikacji lub przerwania leczenia jakiegokolwiek schorzenia zwierzęcia. Zawsze konsultuj się z lekarzem weterynarii, jeśli masz jakiekolwiek pytania lub wątpliwości dotyczące zdrowia Twojego zwierzęcia!